kulzos'ta yazan hiçkimseyle sözlük dışında bir alakam yok.
hiçbir zirveye katılmadım. yüzyüze görüştüğüm sadece bir yazar vardı, o da yıllar önce biraz yazdı, gitti. kimse tanımaz. bir yazarla da sözlükten yıllar önce farklı bir ortamda görüşmüşüz tam hatırlamasak da ki bu yazar da girilerini silip gideli yıl oldu.
sözlük yönetiminden kimseyi tanımam etmem. yıllar önce kategorileri temizlemek için "uzman yazar" diye bir ünvan getirildi. bu yazarlarla ortak bir watsapp grubumuz vardı. başarısına inanmadığım halde, bazı yazarların inanılmaz çalışkanlıkanlığıyla, onbinlerce boş giriye kategori atadık. bu sırada doğru kategorileri, işbölümünü bu grupta tartıştık. iş bitince grup işlevsizleşti, artık üyesi değilim. uzman yazar alımının herkese açık, tüm sözlüğe ilan edilmiş bir sınavla yapıldığını ekleyeyim.
herhalde sözlüğün en harlı kavgası benimle larden arasında yaşandı. ne olduğunu hatırlatmak bile istemiyorum. tansiyon yükseldi, çıktım gittim. ayrıldım sonra tıpış tıpış döndüm. larden watsappımda uzman grubundan ekli, giderken gık demedi, sadece sonradan girilerimi silmediğim için savaş protkolü havasında teşekkür etti. baktım bunun dışında konuşmalarımız buglar başlığına yazmaya üşendiğim bugların videosunu göndermemden, onun da benim bilgim dahilinde olabileceğini düşündüğü kategori, başlık vs. sorularında görüşümü almasından ibaret. her dediğimi de yapmıyor lanet olası federal. hala bir dünya konuda görüş ayrılıklarımız var. "sırası değil" savuşturmaları da var. ancak dün başka platformlarda ekledik birbirimizi, bu kadarı da olsun.
sözlükte bir tek giriyi yazarına bakıp oylamadım. yazılarını sevdiğim insanlar var. örnek vereyim çok muğlak kalmasın: jan baptis, laedri, little thirty, şimdi tam liste koyamayacağım, paragraf dolar. sadece sola bakında gördüğüm örnek bunlar. bu arkadaşların da eksilerini vermiş, özelden karşı çıkan mesajlar atmış, kurallara akırı girilerini şikayet etmişimdir. benimkileri de siliyorlar, eksiliyorlar, çok normal.
şuralarda işleri kişiselleştirmeyi çok abes buluyorum. bugün kapışırsın, yarın geçer. mimikler, ses tonu olmadan, bambaşka ruh halleri ile yazarken iş büyüyebiliyor. yine örnek vereyim: robert philip ile ağır atıştık zamanında, hakaret sınırında, sonra yazdıklarımızı okudukça anladık ki, yüz ayrı konu var anlaşabileceğimiz, onlar ön plana çıktı. hala bunalım girilerimi gördüğünde hal hatır sorar sağolsun. şu sanal sınırlı ortamda kimseyle buranın ötesinde bir ilişkim yok, bu çerçevede de her yazıyla baştan kurarız ne olacak. niyet iyi olsun.
planladığımdan çok daha uzun olan bu yazıyı nik altıma bırakıyorum ki ileride konu dahilinde merakı olana referans vereyim.