temelde iki insan evlenirken bahane ile eşi dostu toplayıp eğlenmek, karın doyurmak, dans etmek şeklinde tanımlanabilecek aktivite. bokunu çıkarmanın alemi yok. eltimin yengesinin teyzesinin dayı oğlu da o düğüne gelmesin kardeşim. davetli konusunda iyice abardı millet. yüzlerce davetli, israfa varan yemek, dekorasyona harcanan bir yığın para. israfın tillahı. akşam haber bülteninin sonunda rastladım. bir yerlerde wedding fuarı varmış. röportajda adamın teki anlatıyor. bilmemne konseptli masamız ikramlar dahil onbin lira. bir tek masanın fiyatı bu. altı ya da sekiz kişi oturuyor toplamda. hali vakti olanı geçtim, kaç kişidir bilmem, meteliğe kurşun atan tipler heves ediyor bunlara. bir de bu yaratıcı konsept manyaklığı var. kimsede olmayan bende olsun, herkesinkinden farklı olsun, şanımız yürüsün, herkes birbirine anlatsın. türlü türlü abuk sabuk işler. sokağa atılan dünya paralar. hiç bir yerlere sığmayan egolar. ne yaparsan yap sen de herkes gibisin halbuki. daha borçların bitmeden üçüncü yıl krizi, beşinci yıl krizi, yedinci yıl krizi, her krizde ortalığı yatıştırmak için dizilen çocuklar, çocukların masrafları sonunda tükeneceksin. evlilik zaten boktan bir müessese, öte yandan herkes evleniyor. hızını alamayan ayrılıp bir kaç kez daha bile evleniyor. her seferinde aynı tantana. gerek yok. hiç gerek yok. tevazu bir meziyettir. borca harca girmeden topla eşini dostunu, gerçek standardına göre bir eğlence yap. asla yaşayamayacağın bir lüksü şan olsun diye elaleme yaşatmaya uğraşma. sen de biliyorsun, gelen de biliyor ki o sahte hayat senin hayatın değil.