fransız ihtilali ile başlayan bireyselleşmenin sebep olduğu sanat akımı.
örneğin ilk romantiklerden sayılan beethoven, eserlerini izleyicilerin önünde çalmak yerine satmaya başlamıştır. zaten bu sebeple çokça da eleştirilmiştir "böyle sanatçı mı olur?" diye. ama o daha çok "ben ekmeğime bakarım kardeşim" demiştir. tabii bir de avusturya imparatoru joseph'in cenazesi için yazdığı requiem'i kimsenin çalmayı becerememesi komedisi vardır ki tam evlere şenliktir.
eh bireyselleşme ile bir de milliyetçilik ortaya çıkınca işgal altında olmak sebebiyle iyice depresifleşen macar, leh, çek besteciler ön plana çıkmaya başlamışladır. ülkelerindeki halk şarkılarını senfonik hallere dönüştürmeye başlamışlardır.
bir de artık insanlar "en karmaşık besteyi ben yapacağım!" yarışına girdikleri için orkestalar şeflere daha çok ihtiyaç duymaya başlamışlar ve böylece orkestra şefleri de yavaş yavaş yerlerini sağlamlaştırmaya başlamışlardır.