dilimizde tam karşılığı yok sanıyorum çünkü kültürümüzde böyle bir kavram yok. yeni yeni oluşuyor. kişisel alan şeklinde düz bir çevirisi var, o da çeviri. insanın kendi çevresinde kendine ait gördüğü alan. başka insanlar tarafından işgal edilmesi hoş karşılanmaz. hele dokunulmak, mazallah. batıya doğru gittikçe çapı artar bu alanın. birey olmakla ilgili sanıyorum. bizim gibi doğulu toplumlarda yoktur bu kavram. biz yanımızdaki insanın varlığını, hatta temasını hissettikçe kendini güvende hisseden insanlarız. kendimizi boşlukta hissetmekten hoşlanmıyoruz. bu nedenle anlatamıyorum kimseye, doğrudan isterik, manyak muamelesi görüyor kişisel alanına girilmesini istemeyen insan. mesela bana bir şey anlatıldığında kulaklarımla ve dikkatle dinliyorum. benim kolumu omuzumu dürtmene gerek yok. ya da bir otobüs yolculuğunda, nasılsa hemcinsim diye üstüme yayılman da hoşuma gitmiyor. hiçbir şeyim değilsin çünkü. hepimiz apartman daireleri yerine müstakil evlerde oturmayı arzularız. ama bedenlerimiz söz konusu olduğunda bu kavram ortadan kalkıyor.