çok sıkıcı bir durum. yalnızlığından bir tercih olarak bahsedenlerin kendilerini avuttuklarını düşünüyorum. özellikle duygusal ilişkilerde karşısına etkilendiği, uyum yakalayabileceği biri çıkan kişi 'yok ben böyle iyiyim.' der mi ? bir kere bizim dahi fark etmediğimiz bir şekilde davranışlarımızı etkileyen çok güçlü bir şey üreme iç güdüsü ve evet bilinç sahibi canlılar olmamızla da iyice perçinlenen aşk gibi bir sürü iş açmış başımıza. evet insan yalnız olabilir ama bu bir tercihten ziyade mecburiyet gibi duruyor. o uyumu yakalayana kadar da çoğumuz bu yalnızlığa mecburuz. tercihen yalnız olan varsa da formülünü söylesin biz de bilelim. *