Yaralar seni manzaralar, kazılır adın ranzalara
Hayat harcar adam, saramıyorum geriye zamanı…
Tabancalar amcalara, ölüm canavar canavar
Zulüm hep can atar, saramıyorum geriye zamanı…
Manzaralar içinde yansa adam haberin olmaz aga
Bu yol komada, kaderim sollamada kaderi sorma daha
Bu ne ilk ne de son basamak
Gece kollarında gecekonduların
Gece sorgularında gece korkuları
Akar yollar, bana sorma. Yavaş olmam, karakollar benim!
Sonunda yerimde tekim ve belimde elim
Düşmüştüm başarının evvelinden geri
Yeniden dedim, eledin insan edinmeyi
Misafirin biri gibi insan edinmeyi
Düşünce birden hata yollarına, muhabbetine, anasonlarına
Kazanmasa da asası hep masada kasası tek sigara dal, o da haksızlığa
Çünkü saramıyorum ne zamanı ne yaramı paranın ne önemi var o kara hayatın bir yarası
Artık aramıyorum sebebi, yaşamak için yapıyoruz yaşıyor numarası
Güzel manzaralar hafıza yarası, karanlık dünyanın bir diğer yarısı
Bitmeyen ölümler yazılır taş tabelaya, o bir mezar taşı yetmez ona bir çocuğun parası
Yaralar seni manzaralar, kazılır adın ranzalara
Hayat harcar adam, saramıyorum geriye zamanı…
Tabancalar amcalara, ölüm canavar canavar…
Zulüm hep can atar, saramıyorum geriye zamanı…
Değişen şeritler, istasyonlar (istasyonlar)
Senelere galip o, her şey noksan (her şey noksan)
Hafızanda yine piksel piksel piksel piksel…
İlkler sonlar, hiç sen sorma (hiç sen sorma)
Başımda bela var gece gece gece
Kavgaysa varım bak teke teke tek.. (Brrrrap!)
Feleğin kemiği çok demedi deme bana bak kendini bir çek et oğlum!
Bu manzarada, duman havada
Ayak kara, kefen tavada, dişimi tel gibi sar
Etime kan gibi yar bu manzaralar…
Yaralar seni manzaralar, kazılır adın ranzalara
Hayat harcar adam, saramıyorum geriye zamanı…
Tabancalar amcalara, ölüm canavar canavar…
Zulüm hep can atar, saramıyorum geriye zamanı…
