2014 yılında İstanbulda bir özel eğitim kurumunda çalışıyordum stajyer öğretmen olarak bedensel engelli bir öğrencimle ders arasında biraz boyama yaptık bende bir kısmını kesip cüzdanıma koydum hoşuma gitti birkaç gün sonra öğrencimin vefat ettiğini öğrenmiştim annesinin yanına gittik belki bir nebze teselli oluruz diye kadının ''Benim kızım melek oldu '' sesiyle içimiz paramparça olması arasında saliseler geçmedi.Aradan yıllar geçti birgün minibüste cüzdanım çalındı ne kimlik ne para ne kartlar gelmedi aklıma öğrencimden kalan bir parça boyanmış kağıt için ağlayarak gittim karakola ağlayarak haber bekledim gelmedi . Ne o küçük kızım ne de o bir parça boyanmış kağıt aradan 5 yıl geçti hala sızlatır.