Fenike alfabesinden bir harftir. Arap ve ibrani alfabesine de fenike alfabesi üzerinden çıkan ses noktasında hiç değişmeden geçmiştir. Muhafazakar kesimin gözü gibi sakındığı nadide harflerden biridir. Her türlü şeye benzetilmiştir. Secde eden insana, anne karnındaki cenine benzetilmekle beraber ebced hesabıyla 6 sayısına denk gelmesi sebebiyle islam dininde imanın altı şartına delalet ettiği düşünülür. Üstüne birçok caminin duvarını süsleyen harf olması da gizemli olduğu düşüncesini had safhaya taşımış ve bu harf için binlerce düşünce ve hikaye yazılmıştır.
Arap alfabesinde kullanılan vav daha çok bağlaç ve edat göreviyle kullanılıp ikinci bir harfle birleştirildiğinde de yuvarlak ünlülerin oluşmasını sağlar. Kesik ünlü oluşturmak için “hemze” olarak da kullanılabiliyor. Türkçeye de uygurların islam coğrafyasına komşu olması sebebiyle ilkin uygur Türkçesine şekilsel olarak değil de ses olarak “v” şeklinde geçmiştir. Oradan da tüm tükçe ağızlarına geçmiş. Peki türkler bu mübarek harf Türkçeye geçmeden önce hangi harfi kullanıyordu? Cebap: b