Türkiye’de, dal farketmeksizin, herhangi bir işe girerken en önemli kriterin “referans” olmasından nefret ediyorum. Referans... Çok gülüyorum bu kelimeye. “Torpil”in kibar hâli işte Türkiye’de. Öyle ki, tanıdık var ise, başka insanların senelerce emek verip de giremediği bir işe saniyeler içerisinde dahil olunabiliyor. Torpil yapanlara, yaptıranlara ve göz yumanlara söylemek istediğim birkaç şey var. Öyle bir gün gelsin ki, 1 dilim ekmeğe muhtaç olun. Her ne kadar, bu dileğimin gerçekleşmeyeceğini bilsem de... Umut, fakirin ekmeği işte.