doksanlar... buram buram çocukluk kokan hatıralardan biri... o zamanlar lüks kafeler, sıtarbakslar vs. yoktu. yaşadığımız yerde gazino denilen küçüklü büyüklü eğlence yerleri vardı. yüksek seste müzik dinlenir, insanlar eğlenirdi. büyükler çay içerken, bize de bu çakma biradan ısmarlanırdı. kocaman bardağın bir kısmına çay demi konulur ve garson, bir şişe gazozla eküri olmuş bardağı bu şekilde getirirdi. gazozun kapağı o anda açılır, gazozun asidi üzerindeyken yavaşça çay demi olan bardağın içine dökülürdü. gazozun asidiyle birlikte bardağın dörtte biri köpük olurdu. dikkatli olmakta fayda vardı. sanırım bira denmesinin sebebi bu köpükte saklıydı. içeceğin erbakan'a atfedilmesi de insanlarca helal gibi algılanmasından olabilir miydi bilemiyorum. ** başkaları böyle bir şeyden haberdar mıydı diye internette biraz dolandım ama bilgi bulamadım.
tadı nasıl mıydı? inanın unuttum. bitiremiyordum galiba. neden her defasında aynı içeceği istediğime dair bir cevabım yok. gerçekten çocukluğuma dönüp kendime sormak istediğim bir soru. :d * çocukluğu çakma biralarla geçmiş olan birinden ne beklenirdi? *