kadıköy'e indim bugün akşamüstü. ufak tefek bir iki alışveriş vardı. bir arkadaşımla da haberleştik, çay may içicez moda'da. gündüz sıcağı geçsin de evden çıkayım diye uyuntulanırken saat olmuş yedi. neyse gün uzun. çıktım. atladım dolmuşa. söğütlüçeşme civarında trafik durdu. santim santim ilerliyoruz. ineyim bari yürüyeyim dedim indim. altıyola yaklaşırken anlaşıldı mesele. boğaya çıkan yolun kenarında üç adet toma dizilmiş. yetmemiş yanına bir sıra da polis otobüsü park etmiş. bir kaç da van tipi araç var. içleri kat kat kafes. sonra k9ları görünce anladım vanların ne olduğunu. neyse, boğa'nın orada bir elli kadar polis vardı kalkanlı falan. tabii orada polis yığılınca buluşma noktası iptal. az yukarı yürümüş arkadaşım, buluştuk. olay var galiba dedi. bişey olmaz dedik yavaş yavaş bahariye caddesine doğru yürümeye başladık. altıyol'dan harekete geçen polis grubu, önde köpekler, arkada ikili sıra otuz kadar polis bize yetişip geçtiler. ilerledikçe ara sokaklara giren çıkan polis gruplarıyla karşılaştık. halk eğitim merkezinin önünde de iki toma ve bir grup polis beklemedeydi. biz gelmeden önce gaz da atmışlar. ben hissetmedim ama millet aksırıp tıksırıyor, ellerde mendiller ama kimsenin de umurunda değil. gaz kadıköy'de günlük yaşamın bir parçası haline gelmiş. oradan devamla moda ilkokulunun önüne kadar geldik. iki toma ve bir otobüs polis de orada. oradan sonrası başka bir dünya. moda burnunda çay bahçeleri dolu, dondurmacı ali'nin önüne her zamanki kuyruk, az ötede potlaç kadın pazarı cıvıl cıvıl. üç beş yüz metre ötede ortalık yıkılıyor halbuki. eve döndükten sonra ekşi'de gördüm. pkk eylem yapmış meğerse. biz onlara rastlamadık. yalnızca polis gördük. her yerde. biraz da gaz soluduk o kadar. o kadar polisi bir arada görmek, öte yandan insanların hiç irkilmeden hayatlarına devam ediyor olması garip geldi. distopik bir filmin içinden geçip dönmüş gibiyim eve.
