Birgün içerdeyken avluda bir çocuk gördüm Çocuk perperişan dünya başına yıkılmış gibi üzgün Yanına gittim: “Niye böyle üzgünsün çocuk?” dedim Baktı… “Dayı..” dedi “Beni öldürdüler…” Teselli edeyim dedim. “Çocuk” dedim “Burda herkes ya ölmüştür ya öldürmüştür zaten” Kaldırdı kafasını bana baktı… “Mesele o değil mesele ölmek değil dayı” dedi Mesele neymiş biliyor musun? Mesele en mutlu olduğun o gün, en güzel hayaller kurduğun o gün ölmekmiş mesele… Neymiş mesele?.. Mesele ölmek değil; mesele dost bildiğin, en güvendiğin adamın eliyle ölmekmiş mesele…
