galatasaray lisesi ve istanbul üniversitesi'nde eğitim görmüş, 1933 yılında İstanbul'da ölmüş şair.
şiirlerini izlenimci bir ressamın tabloları gibi yazmıştır. yukarıda yazar arkadaşların da belirttiği gibi, annesinin ölümü ve kendi vücuduyla çehresine olan düşmanlığı nedeniyle, kusurları örttüğünü düşündüğü akşam saatlerine ve ay'a aşık bir şairdi. bu bakımdan kendimi ona oldukça yakın görürüm, çünkü akşam saatlerinin benim için tadına doyulmaz bir yanı vardır. özellikle yaz akşamıysa ve ay varsa.
şiirlerinde sık sık akşamdan, güneşin batışından, kuşlardan, ay'dan, bir kadın imgesinden bahseder. kullandığı dil oldukça ağırdır. yine de biraz olsun anlayan bir insanın içinde, tarifi zor duygular uyandırmayı başarır.
"Yollar Ki gider kimsesiz, tehi, ebedi...
...
Onlar Hangi bir belde-i hayâle gider, Böyle sessiz ve kimsesiz şimdi?"