kitabı ilk okumaya başladığım andan itibaren dedim ki "bu iş kolay olmayacak, yazar kitabı yazarken ne kadar efor sarf ettiyse ben de o kadar efor sarf edeceğim." Nitekim öyle de oldu, her sayfa, her paragraf beni uzun soluklu düşünce kuyularına itti. sürekli düşündüm, " yazar bir fikir vermeye çalışıyor olmalı, ama her şeyi savunuyor ve aynı zamanda hiçbir şeyi savunmuyor." diye düşündüm, " tüm sistemlerin açıklarını ele veriyor öyleyse ne tavsiye ediyor?" diye düşündüm. halbuki yazar daha çok bir istek veriyordu, değişim isteği. ve genel olarak kitap düşünce akımlarının üzerinde duruyor gibi görünse de hayatla ilgili her noktaya değinmişti , herkesin göremeyeceğini düşündüğüm şeyleri bu yazar görmekle kalmamış bir de bunları en iyi dille, en çarpıcı örneklerle ortaya koymuştu. her karakter önemliydi ve ilham vericiydi. her karakter çok önemli sözler söylüyordu, hepsi aynı şeyi temsil eden farklı kişilerdi.
sözün özü; efsane bir kitaptı, düşünceyi geliştiriyordu ve bu yüzden herkes onu okumalı diye düşünüyorum.