1970'ler fransa. ansızın ortadan kaybolan lucie günün birinde üstü başı yırtık, perişan olmuş, işkence görmüş halde ortaya çıkıverir, henüz on yaşındadır. cinsel saldırıdan eser yoktur. yapılan araştırmalar sonucu kızın neden kaybolduğu, kimin kaçırdığı neden bu denli işkenceye maruz kaldığı bulunamaz.
kendisi de anlatamaz, nitekim bilinci kapalı, içine kapanık, psikolojisi bozulmuştur. anna adında bir arkadaş edinir rehabilitede. ve tek konuştuğu kişi o olur. zaman her şeyin ilacı derler ve aradan on beş sene geçer. fakat günün birinde elinde çifteyle bir kapıyı çalar ve karşısında işkence yapanları bulur. ve o andan itibaren film farklı bir yere doğru yelken açar.
filmin farklı bir kurgusu ve işlenişi var. yönetmen ve aynı zamanda senaristi pascal laugier'i tebrik etmek gerekir.
ölümden sonra yaşamın sırrına ermek için ızdırap ve acının dibini çekmek gerekir diyor film, ve sonu da bunu size anlatıyor.
eğer kan ve şiddetten mideniz kalkıyorsa pek tavsiye etmem, tavsiye etmemem aklınıza filmin ikinci sınıf bir gerilim filmi olduğu anlamına gelmesin. zira izleyeceğiniz son dönemde ki gerilim film kültürünüze eklemeniz gereken bir yapım.