antik toplumlarda kadınlara "tanrıça" statüsü verilirdi.
antik toplumların kadın egemen ve/veya eşitlikçi yapıdan uzaklaşıp erkek egemen, dini dogmarla sarmalanmış toplum yapısına geçilmesi ile ilk önce kadınların "tanrısallık" özellikleri ikinci plana atılmıştır. bunun en net örneği baş tanrı, panteon hükümdarları veya en güçlü tanrıların, ilk başlarda doğurganlık özelliği ile ön plana çıkan kadın tanrıçalarken, sonradan maskülen özellikleri ile ön plana çıkan erkek tanrılara dönüşmesi ile görülebilir.
sonrasında toplum yapısının dönüşmesi ve tek tanrılı dinlerin yaygınlaşması ile net bir şekilde toplum hayatına giren peygamberlik statüsü de çok tanrılı dinlerdeki erkek egemen yaklaşımı takip etmiş ve peygamberlik statüsüne inen "kutsal kişi" kavramını erkek cinsiyeti ile bütünleştirmiştir.
bu sebeplerden dolayı bilinen bir kadın peygamber yoktur diyebiliriz.