2002'de kurulmuş istanbullu metalcore grubu. bir zamanlar özlem tekin'in ve ayşe saran'ın arkasında çalan elemanlar olarak tanırsınız belki. ya da okan bayülgen'in yaptığı programların birinde canlı müzik yapılan sahnenin arkasında çalan elemanlar olarak...
ben kendilerini harcadıklarını düşünüyorum. tamam, çok fazla eleman değişikliği oldu, kurucu üyelerden özgür özkan gruptan adeta atılarak uzaklaştırıldı, yerine getirilen fırat öz'ün scream vokali "sesin mi kısıldı koçero?" tepkisi aldı. ama gene de bir sıçrama bekliyordum ben kendilerinden. 2010'a kadar bar grubu olarak kalmaları da, en azından benim beklentilerimin suya düşmesinde etkili olmuş olabilir.
2010'da marka isimli ep'lerini çıkardılar. susma ve bir kez daha iyiydi. 4 yıl sonra da, kendilerini biraz da olsa popülerleştirecek gürültü kirliliği albümü çıktı. kindar ve demokrasi , özellikle gezi direnişi zamanında hem ruhen hem de bedenen ciğeri sökülmüş çapulcuların gönlünü çalmıştı. bağnaz da şu anki türkiye'yi sert bir şekilde eleştiren, nefis bi' şarkıydı. aradan geçen 5 yılda toprağa gömülü kaldı murder king. yaklaşık 3 ay önce şimdilik son albümleri olan fiyasko 'yu satışa sunmuşlar.
fiyasko'daki 10 şarkının 4'ü türkçe, geri kalanı ingilizce sözlü. ben her gün artık sen, fiasco, facia ve bizler özgürüz bence yaptıkları en kötü şarkılar. facia'daki yarım dakikalık soloyla gönül çelmeye çalışmışlar ama olmamış. bizler özgürüz'ün girişi metalcore'cular için nimet olabilir ama geri kalan metalcilerin burun kıvıracağından eminim. murder king her zaman protest sözlere sahip bir grup oldu. demokrasi şarkıları bir ara yasaklanmanın eşiğinden dönmüştü diye hatırlıyorum. fiyasko'nun özellikle türkçe sözlü şarkılarında da aynı protestliği görebiliyorsunuz ama beylik sözlerine fazlaca yer vermişler. bahsettiğim bizler özgürüz'de "bomboş sokaklar/ ay ışığının altında/ masum hayatlar/ tekmelerin altında// korkmayız (susmayız) anne" nakaratı var mesela. ardından, koro halinde "bizler özgürüz/ kalıplara girmeyiz/ bizler özgürüz/ yasaklarla sinmeyiz/ bizler özgürüz/ yarılmakla bitmeyiz/ bizler özgürüz/ vurulmakla ölmeyiz" kısmı geliyor. "bi' bitmedi bu beylik sözleri be" diye kulaklığı çıkartıp attım ben bi' süre. yer yer gaza getiriyor bu sözler çünkü bass gitarı şarkıların içine tam da yerinde yerleştirebilen bir grup murder king. şarkıların sözlerinden ziyade, müzik sizi gaza getirip isyana teşvik ediyor. pickpocket da böyleydi mesela. ama sadece müzik yetmiyor bazen işte; sözlerle desteklenmemiş metali sevmeyen kitle halen yeniliklere kapalı.
albümün giriş şarkısı alert çok başarılı. anathema etkileri fazlasıyla belirgin ve yürek okşuyor. albümü bitiren wake up da "bu kadar lay lay lom yeter, işte bu be!" dedirtti bana. normal hızdaki çift cross'lu giriş, tekdüze riff'leri de rahatlatmış. ama genel olarak, albümü beğenmem zor çünkü yukarıda belirttiğim eski kafalı kitledenim ben de. ne yazık ki beni kesmiyor artık murder king'in beylik sözlerinin üzerine kondurduğu 2-3 akorlu şarkılar.
fiyasko albümünü şuradan dinleyebilirsiniz. umarım uzun yıllardır beklediğim sıçramayı yaparlar. geç olsun, güç olmasın.