hep aynı hikayelere konu olan def etme söylemi.
+merhaba
-haa? (kulaklığını çıkarır)
+merhaba
-ne var? (der ve bir daha bakmaz)
+(mod düşmüş bir halde) adını merak ettim
-sevgilim var benim (gerilerden gelen bir organın yükseldiği sezilir)
+sevgili olalım demedim, sadece adını öğrenmek istiyorum.
-sevgilim istemez
+sen bilirsin (sor götüne demek ister ama yine de saygısını bozmaz)
Yukarıdaki örnek biraz uç kabul edilebilir ancak hayır deme söylemi neredeyse hiç değişmez. kimsenin sevgilisi olmaz ama hep birinin sevgilisi olunur. sonra da neden mutlu olunamadığı sorgulanır falan...
insanlar ikilemlerle hayatını yöne sokar. evet ya da hayır, harekete geçelim ya da duralım. olur veya olmaz ve yahut da şimdi yahut sonra. evetler hayata deneyimler katmak suretiyle seviyeler atlatırken hayırlar genelde yerinde saydırır. (bu kötüdür demiyorum. konfor alanına bağlı kalmayı sorguluyorum.) evetler maceralara sürükler. belki de bu sayede halihazırda memnun olunmayan hayat memnun olunabilecek bir hayata evrilir.
her şey tercih meselesi elbet. tercihlere saygı duyarım ama bu bir paradoks. hayatı zor kılmasak keşke.
anlamdıramamışın ünlemi: nahoş. ben kimseyi yermedim, cinsiyet belirtmedim. olaya felsefik de bir yaklaşım getirdim. gerçekten anlamıyorum, olumsuzlamak ne kadar kolay. soğuyorum; sözlükten, insanlardan, hayattan.
başlıktaki söylemi hatun kişilere atfedip: 'erkekler onları bu hale getirdi, hakları' diye yazmadığımın hata olmadığını düşünmüştüm. zira bu herkes tarafından bilinen bir nedendi. Değil miydi? değilmiş sanıyorum. yazmış olsaydım böyle olmayacaktı bu açık ama bana kalırsa da bu söylemi üniseks değerlendirmemek nahoşluk bir durum lakin kimsenin düşüncesini olumsuz bulmuyorum. benim görüşümün nahoş olmadığının garantisinin olmadığı gibi fikirdaş olmadığım başka bir görüşün de nahoş olduğu anlamına gelmez. Ulan be acaba geneli çok mu ayrıntılı düşünüyorum? düşüncelerimle boğuluyor ve potansiyelini dökemiyorum. soğudum be sözlük. soğudum.