osmanlı döneminde ince saz tabir edilen müzik türüdür. bizans müziğinin mirasçısıdır bu tür. ama çalındığı söylendiği yüzyıllar boyunca osmanlı kültürü tarafından zenginleştirilmiş, farklı bir noktaya taşınmıştır. türk sanat müziği kent ve saraya özgüdür. radyo devrine gelinene kadar anadolu'da pek tanınmamıştır. bu müzik ud, kemençe, kanun, ney, daire, tamburdan oluşan saz takımı eşliğinde söylenen şarkılardır. alaturka müzik olarak da adlandırılır. türk sanat müziği terimi cumhuriyet döneminde kullanılmaya başlamıştır.
aynı dönemde türk halk müziği diye bir terim de icat edilmiştir ki eskiden kaba saz olarak bilinirmiş.
türk sanat müziği şarkıcı odaklı bir müzik türüdür. her şarkı onlarca şarkıcı tarafından icra edilebilir. başlangıçta meşk usulü hocadan öğrenciye aktarılan şarkılar ilerleyen dönemde notaya dökülmüştür ve lakin her icracının kendi meşrebince ses oyunlarını katabileceği küçük alanlar vardır. bu nedenle her şarkıcının icrası farklılık gösterir. ona göre sevilir ya da sevilmez. yetmişli yıllarda başlayan arabesk furyası türk sanat müziğine dinleyici kaybettirmiştir. doksanlarda patlayan türkçe pop ile birlikte artık neredeyse tamamen unutulmuş, kıyıda köşede kalmış bir müzik türüdür.