eric claptonunplugged'da dinlemiştim. herşeyi doğru yapıp yine de kızların yanından geçemeyen bir herif vardı lisede, o çalardı. kafama kazınmış. bunun dışında scrapper blackwell versiyonunu severim. ününü ise bessie smith'e borçlu imiş.
1923 yılında yazılmıştır. ta carmina burana yıllarından beri anlatılmış değişmez gerçekle, en tepedekinin yarın en aşağı düşebileceği ile ilgilidir. varını yoğunu kaybetmiş bir milyoneri anlatır. çevrende kimse kalmamıştır ne hikmetse, o yüzden düştüğünü kimse "bilmez"
