uyandım. öyle ani ve sarsılarak uyandım ki kalbime ağrı saplandı.sağ elimi kalbime bastırıp yatağın içinde kıvrıldım. kalbim yavaş yavaş kendine gelirken tekrar uyumaya çalıştım ama saat kaç acaba diye düşünmemle merakıma yenik düştüm ve uykumu kaçıracağını bilmeme rağmen elimi yatağın yanındaki komodinde rast gele oynatarak telefonumu bulmaya çalıştım. telefonu bulmaya çalışırken elim başka bir şeye çarptı, normalde orada olmaması gereken bir şeye.o an gözlerim fal taşı gibi açıldı, kalp atışlarım korku ile hızlanır ve vücudum deli gibi adrenalin salgılarken o bileğimi tuttu. o kadar sıkı tuttu ki kangren olabilirdim. karanlıkta boğazdan gelen hırıltı gibi bir kahkaha sesi duydum ardından o kahkahanın sahibi şöyle söyledi : "üzülme, bir daha hiçbir şey uykunu kaçıramayacak ."