1 aydır yapmadığım eylem vizelerden ötürü. Öyle virtüöz değilim ama iyi calarim asturias mozart falan ilerliurouz bi sekilde. Enstrüman çalmayı ama harbiden çalmayı şöyle anlatayım size insana kendini tanrı gibi hissettirir. Kendini bu sekil hissetmene cevrendekiler sebep olur. Harbiden götünü kaldirirlar. Aslinda isteyerek kaldirmazlar sana imrenirler hayranlık duyarlar ve sana bakışlari degisir sen de anlarsin zaten. Ufak capli bi super kahraman gibi hissedersin. Konserine gelirler, çalarken susarlar, kendi aralarinda konusurlar namin ebesinin amina kadar yayılır senin tanimadigin adamin senden haberdar olmasi durumu hakikaten dikeltir. Kan pompalar. Hard olursun.
Diğer insanlarin da ötesinde sen de icten ice farklı olduğunu bildiginden daha ozguvenli durursun o superhero kimligini benimsersin. Bir superheroluk durumu varsa yani içimizden biri secilecekse sen secilirsin ama. Düşünsene rick and morty'deki gibi dunyaya geliyor uzaylı diyor bana en yeteneklinizi getirin o an ortamda seni mi gönderirler arkadasini mi? Seni. Bilirsin hani.
Göt kalkikligi iyidir hakikaten bu ulkenin en buyuk sorunlarindan biri de bu götü kalkmasi gereken adamin overefendiligi 'yok efenim ne sanati biz halkımızın hizmetkariyiz' baslatma halkindan şimdi mk çik göğsünü gere gere bağır. De benim lan o sanatçı benim o yetenekli kişi. Ben günde 8 saat piyano çaldım ben kendimi bir adim öteye taşıdım ben konusucam siz dinleyeceksiniz. Bu kadar sert değil tabi ama biri konuşacaksa konuşacak kişi o değil midir ha dostlar? Odur odur.
Enstrüman çalmak sadece enstrüman çalmak değildir. Kimligini, hayata bakış açını 1 adım öteye taşımaktır. Hayata artık farklı bakabilmektir evet farklı olmaktir. Bunu duymayı sevmiyor insanlar ama hayvan gibi farklı o David Russell, Glenn Gould, Jimi Hendrix senden harbiden farkli kanka.