güneyli ve batılı-kuzeyli vatandaşlarını, içinde biraz yaşadıktan sonra, davranışlarıyla kolayca birbirinden ayırt edebileceğiniz ülkedir. italya'daki kuzey-güney ayrımının bir nevi tersine çevrilmiş hali mevcuttur.
gözlemlediğim kadarıyla bu anlamda ülkenin greenwich çizgisi lillehammer kentidir. lillehammer'in güneyindeki bergen, stavanger, oslo gibi büyük ve zengin şehirlerde yaşayan insanlar daha mesafeli, sosyal anlamda soğuk ve katılarken, batı kıyısından yukarı çıkmaya başladığınızda bunun değiştiğine tanıklık edersiniz. molde - ålesund taraflarından itibaren insanlar daha rahat ve daha sıcak gelmeye başlar. bu kısımlarda aile bağları çok daha kuvvetli ve tanımadığınız insanlarla konuşmak daha kolaydır. biraz daha kuzeyde trondheim'a vardığınız zaman torvet meydanında sizden ateş isteyen insanlarla kendinizi bir anda arkadaş olmuş olarak bulabilirsiniz. trondelag taraflarındaki insanlar norveç içinde zaten alkol, tütün ve rock'n roll'a olan düşkünlükleriyle meşhurdur ve zannımca kordonu, arnavut kaldırımları ve sıcak insanlarıyla (norveç standartlarında) bir izmirli'nin norveç'te kendini en evinde hissedebileceği kent trondheim'dır. biraz daha kuzeyde, havanın altı ay hiç kararmadığı bodø - narvik civarlarında bu daha da kuvvetlenip aydınlık yaz gecelerine güzel sohbetler sığdırmanıza sebebiyet verebilir.
sonuç itibariyle kuzeydeki insanlarını her şartta güneydeki insanlarına yeğlediğim ülkedir.