1. Raydan çıkmış bir tren
    Evimize girse kazara
    Yüklüğünde çocukluğum
    Usulca sokulsa bana

    Rica etsem makiniste
    Alsa beni vagonuna
    Kaçıversem aranızdan
    Mavi atların yanına

    Kaybettiğim uykularım
    Bekliyor yolun sonunda
    Birde annem ağlamasa
    Dakka durmam aranızda

    Umrumda değil dünyanız
    Benim aklım uzaklarda
    Sizin ölmek dediğiniz
    Kurtuluşum esasında

    Orada mavi atlar var
    Görmüştüm ben biliyorum
    Kusura bakmasın kimse
    Vakit doldu gidiyorum...

    (bkz: )
    0şiir