Sayısındaki belirgin şekilde görülen artıştan olsa gerek, bir avukatlık ihtisas alanıymış gibi algı oluşturan eylem. Hukuki olarak anlatırsak, bozucu yenilik doğuran bir hakkın kullanılmasının hukuki neticelerinden biridir. Aslında sadece iki taraf arasında olan bir bağın statüsünün değişmesinin yanı sıra, tarafların dışındaki kişileri de ilgilendiren Yani inter omnes etkisi olan bir işlemdir. Bu hakkın ileri sürülme yerinin sadece mahkeme olması enteresandır aslında. Çünkü mahkeme dediğimiz yer bize okulda uyuşmazlığın çözülmesi için en son başvurulması gereken yer olarak gösterildi. Halbuki bu nanenin anlaşmalı olanı bile mahkemede görülüyor, kanun yasaklamış çünkü arabulucuya gidilemiyor mesela. Arabulucuyu neden yasakladılar ki? Aile falan filan anayasada geçiyor korumak lazım falan mı dediler acaba? Neyse kanun koyucu abesle iştigal etmez diyip kendi hayatıma geleyim. Ben boşanmadım, annemle babam boşandı. Babam ablama “sana bir sürprizim var” diyerek mahkeme ilamının resmini atmış. Böyle ufak çılgınlıkları vardır, evet. 7-8 yaşlarındayken bana söylediklerinde tir tir titrediğim şeyi ben 21 yaşındayken yaptılar. Çok şükür yaptılar. Annem ve babamın evliliğinden aklımda kalan çok şey var da, sanırım en sürreali babamın hemen her Pazar kahvaltıdan sonra bize “nasıl daha iyi bir aile olabiliriz?” Diye sorup bizi tornaya soktuğu vaazlarını dinlediğim günlerdi. Anne, baba; bu yaZdıklarımı görürseniz şunu bilin ki, bu hayatta en kötü yaptığınız şey anne ve babalık. Keşke kariyerini daha önce sonlandırsaydınız.