hıristiyanlığın en erken zamanlarından başlayarak isa ikinci adem, meryem ise ikinci havva olarak kabul görmüştür. isa’nın ikinci adem olarak kabulü, ilk insan adem’in yaşayan can olduğu, son adem’in (isa) ise yaşam veren ruh olduğu ve ilk insanın yerden yani topraktan, ikinci insanın gökten olduğu düşüncesi ve inancıyla incil’de geçmektedir. yine incil’e göre ölüm nasıl bir insan aracılığıyla geldiyse ölümden diriliş de bir insan aracılığıyla gelmiştir, herkes nasıl adem’de ölüyorsa mesih’te yaşama kavuşacaktır. yani inanışa göre isa ile birlikte adem soyu kurtuluşa kavuşmuştur. meryem’e ikinci havva sıfatı verilmesinin arkasında yatan inanç ise kadınların havva’nın günahı ile kaybettiği onurunu, meryem ile tekrar kazanmaya başlamalarıyla ilgilidir. tanrı tarafından doğum yaparken çok acı çektirilmekle cezalandırılan havva’ya karşın kutsal ruh aracılığıyla gebe kalan meryem, isa’nın doğumu esnasında bu cezadan uzak tutulmuş ve havva soyundan gelen sıradan bir kadın gibi acı çekerek doğum yapmamış, bekaretini dahi kaybetmemiştir. isa’nın lekesiz doğumu kavramı ile de prelapsarian yani insanın ilk günah ile olan cezasından önceki duruma geçiş başlamıştır. havva ile tanrı’nın ve kilisenin kadınlara olan yüz çevirme durumu artık meryem ile son bulmuş böylece kadınlar günahkar olarak kabul edilmekten kurtulmuştur. tanrı artık kadınlara elini uzatmış, onlara meryem yani ikinci havva ile bir şans daha vermiştir.