tek bir dala tutunmuşum, o da doğal olarak zaman zaman sallanıyor. şikâyet edemem, gayet normal. ancak bu sarsıntılar esnasında kendimi berbat bir hâlde buluyorum. doğal ve normal olmayan bu işte.
yazmak keyif veriyor ancak mutlu etmiyor. zaten artık kafam doluyken yazamıyorum. eskiden yazmak için kuvvetli bir hissiyatın gelmesini bekler, hatta bunu fırsat bilirdim. şimdi kafam doluyken, kafatasımın yankıları dışında bir şeye odaklanamıyorum.