savaş kazanılmıştır, yaralar sarılmaktadır. paşa mevzileri ziyaret sırasında seyit onbaşı'yı özellikle ziyaret etmek ister, çünkü namı kulağına gelmiştir. savaş sırasında 276 kiloluk mermiyi topun ağzına sürmüş hemde 3 kere, nasıl ziyaret etmesin. tabi paşa geliyor diye onbaşıyı bulur ve hazır ederler teftiş için, seyit onbaşı biraz heyecanlıdır. neyse ki vakit gelir çatar, mustafa kemal seyit onbaşıyla beraberdir. anlat der nasıl becerdin bu işi, bizim palangalarla yaptığımız şeyi sen nasıl çıplak ellerinle yaptın der. onbaşı, komutanım der ne biliyim, o an allah bi güç verdi kaldırdım işte der. paşa, peki şimdi yine bi kaldırırmısın bak fotoğrafçılar da burada bu anı kaydetmek isterler der. onbaşı bi gayret mermiye yapışır ama kaldıramaz. peşine bi daha, bi daha derken bakar ki olmuyor, özür dilerim komutanım der mustafa kemal'e kaldıramıyorum, ama size yemin ederim ki yapmıştım. onbaşının gözleri dolmuştur, yüzünde bir mahcubiyet, kendisini mahareti yüzünden ziyarete gelmiş komutanına maharetini gösterememiştir. paşa bakar ki seyit onca kişinin önünde mahcup olmuştur, hemen koluna girer ve uzaklaştırır oradan, uzakta bi taşın üzerine otururlar. daha mustafa kemal ağzını açmadan seyit onbaşı başlar konuşmaya, komutanım buradan eve dönmek nasip olmasın ki kaldırdım bu mermiyi, hem de 3 kere ama şimdi olmadı, inanın bana. paşa elini omuzuna koyar, onbaşım inanmazmıyım hiç, o an mevzu bahis vatan ve bayrak olunca nasıl becerdiğine, yarın aynı şey olursa yine başarabileceğine inandığım gibi inanıyorum der ve ekler sana ve senin gibi nice yiğitlere inandığım için zaten bugün ingilizi geri püskürttük der. ben gelirken bu muhabirleri sırf senin gücünü tüm dünya görsün diye getirdim, sana inanmadığım için değil der.
peşine, paşanın emriyle bir merminin içi boşaltılır ve hafifletilir sonrasında seyit onbaşı niğdeli ali ile beraber o meşhur pozu verir.
