Kişi hayatı bir film izler gibi yaşıyor. "Kişisizleşme" ve "gerçekdışısızlaşma" olarak da biliniyor.
Yüksek baskı, kaygı gibi durumlarda kişi atak geçiriyor ve beynin bir çeşit savunma mekanizması çalışıyor.
Kişi bedenen orada olsa dahi beyni olanları gerçek değilmiş gibi yansıtıyor. Yani koruyor.
Bu hastalığın tedavisi ne yazık ki yok günümüzde her 100 insandan 1 tanesi bu hastalığa sahip.
Beynin savunma için aldığı bir önlem olarak biliniyor sadece.
depersonalizasyon kişi atak geçirirken bayılmaz yani görünürde anlayamazsınız atak geçirdiğini.
O an yine normal şekilde işini yapmaya devam ediyor ama beyni olanları gerçek değilmiş gibi gösteriyor.
Peki bu nasıl bir savunma beyin böyle bir şeyi neden yapar?
Beynimiz bir olay anında 4 farklı yol izler;
Bunlardan ilki uyumak
Kötü birşey olur üzülürüz ve uyuruz belki çok fazla uyuruz bu beynimizin yaşadığımız olaya karşı aldığı bir savunmadır.
İkincisi unutmak
zamanla unuturuz o an ne düşündüğümüzü, ne hissettiğimizi, ya da neden yaptığımızı. Hatırlamaya çalışırız ama bize acı veren o duyguyu hatırlayamayız bu da beynin aldığı bir savunmadır.
Üçüncüsü bunu delirmek olarak adlandırıyorlar fakat ben buna başkalaşma demek istiyorum.
Beyin olanların gerçek olmadığını aslında öyle birşeyin var olmadığını gösteriyor.
bipolar bozukluk , şizofreni , derealizasyon bunlar beynin kendini savunmak için aldığı durumlardan bazıları.
Dördüncüsü yani sonuncusu ölmek
Bitmesi acının tamamen son bulması.
Şimdi düşünün baktığınız, gördüğünüz, dokunduğunuz herşey ama herşey herhangi bir anlam ifade etmiyor.
Gerçek değil ki algısı oluyor her ne kadar mantığınız gerçek dese dahi hissedemiyorsunuz.
Hayat sizce nasıl olurdu.