leonardo da vinci'nin milano'da bulunan ünlü tablosu. Santa Maria delle Grazie manastırı ve kilisesinin yemek salonunun duvarına yapılmıştır.
tablonun başına gelmedik kalmamış aslında. 1600'lü yıllarda kilisenin sakinleri, masanın bir kısmının ve isa'nın ayaklarının olduğu yere mutfağa açılan bir kapı yapmışlar. 1700'lü yıllardaysa, napolyon'un askerleri, salonu bir ahır olarak kullanıp, eğlence olsun diye herhalde, tablodaki yüzlere tuğlalar atmışlar. Ve ikinci dünya savaşı sırasında, kilisenin üstüne bir bomba düşmüş. mucize eseri tablonun olduğu duvar sağlam kalmış. tüm bunların üstüne, tablo sayısız restorasyon girişimlerini de atlatmış. 1770'de Giuseppe Mazza, tablodaki yüzleri baştan boyamış. onu nihayet durdurduklarında, sadece üçü el değmemiş halde kalmış. ona restorasyon görevini veren başrahip de apar topar başka bir manastıra gönderilmiş. 1821 yılında da Stefano Barezzi, tabloyu duvardan alıp, tuvale aktarmaya çalışmış ve bu arada da kalıcı bir şekilde hasar vermiş.
günümüzde, eseri mevcut haliyle korumaya ağırlık veriliyor. salon daima oda sıcaklığında tutuluyor ve nem kontrol altına alınıyor. bunu sağlamak için de en fazla 25 kişiden oluşan ziyaretçi grubu, salona girmek için birkaç kapıdan geçiyor. arkanızdaki kapı kapanmadan önünüzdeki kapı asla açılmıyor. kendinizi mission impossible'daki gibi hissediyorsunuz. ve ziyaretçi gruplarının salonda geçirebildikleri süre sadece 15 dakikayla sınırlı. ama tabloyu karşınızda bulduğunuzda, nefes kesiyor. saatlerce oturup incelemek istiyor insan ama söylediğim gibi, en fazla 15 dakika kalabiliyorsunuz.