seyirci kalma veya seyirci ilgisizliği olarak adlandırılan, kalabalık gruplarda insanların, acil müdahale edilmesi gereken durumlarda hiçbir şey yapmadan kalma eğilimi gösterdiğini ifade eden psikolojik terim.
1964 yılında new york’ta kitty’nin tecavüz edilerek öldürülme olayının ardından sosyal psikoloji alanında araştırma yapan Bibb Latane ve John Darley isimli iki psikolog tarafından dile getirilmiştir.
latane ve darley’in yaptığı deneyler sonucunda elde ettikleri bulgu şöyle; acil bir durumla karşı karşıya kalan kişilerin sayısı arttıkça müdahale etme olasılığı düşüyor. Kalabalık arasında, nasılsa birisinin olaya müdahale edeceği düşüncesi doğuyor. Bu durumu dağıtılmış sorumluluk şeklinde açıklıyorlar. Oysa yaptıkları deneylerde tek kişinin maruz kaldığı bir olayda hemen gerekeni yaptığını gözlemlemişlerdir.
esasen bu sendrom bizim toplumumuz için ne kadar geçerli tartışılır. Bir trafik kazasında bile cahilce de olsa olaya tanık olanların müdahale ettiğini, kendilerince çözüm üretmeye çalıştıklarını defalarca izledik. Kitty’nin ölüm olayında amerikan toplumunun insani değerlere ne derece önem verdiği açıkça görülmektedir.
söz konusu elim olay, 1968 yılında kurulan amerikan filmlerinden bildiğimiz meşhur 911 acil yardım hattının kurulmasında itici güç olmuştur.