bir şehri, şehir yapan en güzel öğedir. vapurları da varsa üstünde yüzen, o zaman atlarsın bir saat başı seferine bir yerden bir yere gitmezsin sadece. kendini bulursun hayatın keşmekeşi içinde kaybettiğin insanları görürsün. bu sadece vapurda da olmaz. denize karşı banklarda oturan insanlarda da bunu görürsün. yo yo parkta oturan insanlar gibi değil. denizin rüzgarı ile üşüyüp birbirine sarılan çiftler gibi değildir parktaki sevgililer.
konu sadece sevgili mi? hiç de değil. sabahları bazen erken kalkarsın gidersin yanı başına. bazen engin dalgaları ile sana hayatı anlatır, bazen de çarşaf gibi uzanır önünde sanki ne anlatacaksan dinleyecekmiş gibi. sana hayal kurmayı öğretir, uçsuz bucaksız sınırsızlığıyla.
yaz olduğunda en büyük eğlencendir, kış olduğunda ise en büyük küfür sebebin. ama o hep ordadır ve hep orada olsun istersindir. kara topraklı şehirlere gittiğinde ilk özlediğindir. cömerttir de midyesi ile balıkları ile miden de farklı lezzetler yer edindirir. dindar adama rakıyı, dinsiz adama şükretmeyi sevdirir.
denizdir bir şehrin kızlarını güzel kılan. denizleri hep sevin, çünkü o karşılıksız sevendir her zaman.