1. ...
    eski bir gecenin eteğinde
    ya da ışığın tozlu kalabalığında
    şimdilerde aklım nerede bilmiyorum

    sokak başlarını hatırlar gibi
    bulutları omuzlarımda taşıyorken
    ayağıma batıyor dikeni
    soğuk bir sevginin ve
    ellerimi belirsizliğe bulamakla meşgulüm

    ayaklarıma rüzgar dolandıkça
    gözümü kapadığım rüyalardan
    en çok da uyandığım sabahlarda
    kaçıyorum ki, bulamasın beni hiçbir son

    üst geçitlerin altından seslenen gürültü
    alt geçitlerden üstüme gelen dalga
    ne durmak biliyor sisli gök
    ne de yolunu öğreniyor

    cama uzanan kırık bir dalda
    açmaya çalışıyor eski çiçek
    bense başımı acıya yaslamakla yükümlüyüm.
    #120325 ofelia | 6 yıl önce (  6 yıl önce)
    0anket