zorunlu olmadığı sürece ziyadesiyle keyif aldığım, zorunlu oldu mu da sürünerek yaptığım eylem. özellikle çocukken mükemmel bir şeydi benim için. sabahın erken saatinde uyanıp mutfağın camında günün doğuşunu izlemek, evdekilerin uykusunu dinlemek ve sessizliği minik adımlarla bozuyor olmak çok mutlu hissettiriyordu bana. eğer soğuk bir günse ayaklarım sıcak kalsın diye yatağın içinde kitap okuyup annemin uyanmasını beklerdim. o da uyandığında elma soyup getirirdi. eğer bahar ya da yaz havası varsa, balkonda oturup bir şeyler yazardım ya da müzik dinlerdim yanaklarımı balkon mermerine dayayıp. o sabah ayazını hissetmek, yaşamı hissettiriyordu bana. şimdi erken uyanmaya mecalim dahi yok. sanki bitkisel hayattaymışım gibi. zamansız yaşamak güzeldi.