bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
gitmek ne garip, vedalaşmak... son bilmemkaç yıldır popom sabit kalmadığından hep ben gittim bir yerlere. trene, uçağa, otobüse binerken hep ardımdan el salladı birileri, sevdiklerim. beni pek etkilemedi hep gittiğim için. zira ben hep gittim, onlar kaldı. ama daha önce hiç annemi-babamı bu kadar uzağa yolcu etmemiştim. ne zormuş otobüsün ardından el sallamak, geride kalan olmak, gittikleri yerde sağlıklı olabilmelerini dilemek, başlarına bir şey gelmesin diye totemler yapmak. daha iyi anlıyorum sanırım artık. histerik davrandığı için kızardım anneme ama 'weihnacht çadırlarından uzak durun' diye koskoca kadını tembihlerken yakaladım kendimi. kafayı yemesem iyidir... gitmek iyiydi, kalmak pek zor...