huzur... müthiş dağınık bir insanım. sağ olsun erkek arkadaşım da benden ayrı kalmıyor bu konuda. pis değil ama dağınık işte... yani an itibariyle masanın üzerinde bir kutu tütsü, güneş gözlüğü, laptop, kulzos dergi, bomboş bir toz şeker kabı, şemsiye, kedi oyuncağı, yan flüt, bir adet nar, göz damlası, koli bandı, tealight mum, el feneri, deodorant, elastik sargı bezi, headset, bir sürü yarısı okunmuş kitap, kozalak, catnip, tarot destesi, mandalina ve yazmaya bile üşendiğim tonla ıvır zıvır var. evin geri kalanını siz düşünün... ve o dağınıklığın içindeki düzen beni huzura erdiriyor. toparlandığında ise aklımı yitirecek boyuta geliyorum, hareket etmek bile içimden gelmiyor. çalışamıyorum, düşünemiyorum. hatta bak burada da anlatmışım dağınıklık/#69711
şimdi bütün bu düzenimi "temizlik yapmak" adı altında bozmak zorundayım. üzgünüm sevgili zihnim. 1,5 gün kadar "vallahi çok düzenli insanlarız anneciğim" modunda takılmak zorundayız.