giderek dijitalleşen dünyada basılı yayıncılığın can çekişiyor olmasının sonuçlarından biridir. ülkemizde habertürk basılı gazete satışlarından gelir edemediği sebebiyle yalnızca dijital yayıncılığa devam edeceğini açıklayalı kısa zaman oldu. dünyada ise independent, newsweek gibi örnekler var ve gün geçtikçe çoğalıyor. çok basit bir örnek, yaşadığımız ege köyünde marketlere gazete gelmiyor, sebebini sorduğumuzda ise bakkal amca "ben bile internetten okuyorum, gazete getirsem satılmıyor ki" yanıtını veriyor. haklı adam.
mizah dergilerinde de olay benzer, tek tıkla istediğiniz çizerin karikatürlerine erişebiliyor olmanın kolaylığı varken ne yazık ki kimse gidip 3-5 tl verip dergi satın almıyor. doğal olarak derginin giderleri karşılanamıyor, çizerler maaş alamıyor, çorap söküğü misali sıkıntılar bir türlü aşılamıyor ve çare ne yazık ki kapıyı kilitleyip çıkmak oluyor finalde. daha korkuncu açılan davalar, ödenmesi gereken cezalar ve ifade özgürlüğünün yalnızca teoride var olması insanları otosansüre yönlendiriyor, gerçekten acı...
yanlış hatırlamıyorsam yıllar evvel uykusuz dergisinde emrah ablak bunun hakkında bir şeyler söylemişti. tam metni hatırlayamıyorum ancak şu minvalde:
"dünya dijitale geçiyor ve gazeteler bir bir kapanıyor, peki insanlar köfte ekmeği neye saracak? sobayı neyle tutuşturacak? camları neyle parlatacak? çekirdek külahını neyle yapacak?