Zaman zaman yapıyorum. Özellikle felsefe/psikoloji gibi ağır bir tür okuyorsam, ya da ağır ilerleyen bir roman falan; yanında bir de incesinden kolay okumalık bir kitap okuyorum. Misal, hikaye olur, kısa bir sürükleyici roman olur, gezi yazısı olur, vs vs… çerez diye niteliyorum ben bunları. Hop hop, atıveriyosun böyle, bi çırpıda bitiyor. Ağır aksak ilerleyen, okuması zor kitabın yanında çerez niyetine iyi gidiyor. Bir nevi ego tatmini galiba.. o ağır kitap bi türlü ilerlemediği için hala aynı kitabı okuyorum hissiyatından kurtulmak için midir nedir?
Ben kendim: hahaaayt, bak işte bi kitap daa bitirdim, şimdi bi tane daha bitireyim. iç ses: Ama ama, ya ulysses? O hala elinde sürünüyo? Ben kendim: Hişştt çaktırma, onu da okuyos bi yandan. Bugün 4 satır daha okudum.