pareto ilkesi gereğince hep %20 lik kaynağımı ayırarak %80 lik kısmını yapmaya çalışırım.
tembel algoritma yaklaşımı ile biriktirilebilecek işleri biriktirip toplu halde yapmaya çalışırım.
garfield prensibi ile "Yarın yapabileceğim bir işi neden bu gün yapayım ki?" diye düşünür ertelerim.
Zorunlu olmayan işlere bakmam; örneğin yaz geldiği için ütülemeyi ertelediğim uzun kollu gömleklerim var. Bütün yaz mevsimini "ütülenecekler" sepetinde geçirdiler ve muhtemelen tozlandılar ve yeniden yıkanmaları gerekecek. Bakın sırf bu yüzden hava durumunu takip edip hangi gün kısa kollu tişört kurtarır onun hesabını yapmaya çalışıyorum.
Bir kırmızı çizgi var, evin işlerini düzenli olarak yürütüp kırmızı bir çizginin altına düşürmediğim sürece toparlanabilir halde oluyor. Fakat o kırmızı çizgi bazen aşılıyor ve ev çöp ev haline dönüşüyor.
İşte bu duruma gelince temizlikçi çağırmaya karar veririm. Fakat ev öyle berbat durumda olur ki, "ulan rezil olacağız" diye düşünerek temizlikçi gelmeden önce evi temizlerim.