Doğruya doğru; benim için "Dünyanın en güzel şarkısı" tanımının iki cevabından birisi. Zevkler ve renkler zamanla değişebilse de dünyada iki şarkıyı dinlerken aldığım haz hiç değişmedi. Oysa yıllar içinde (ki sanırım 25 senedir aynı şarkıları dinliyorum) bir çok şarkı farklı zamanlarda, farklı zaman aralıklarında başucu şarkım oldu. Lakin dediğim gibi, comfortably numb'dan aldığım haz hiç bir zaman sönmedi. Bunun en önemli nedeni de gilmour 'dur.
Yıllar içinde yerine pek çok şarkı koyma fırsatım oldu. Geriye dönüp bakınca bir çoğunun da gene Pink Floyd külliyatından çıkmış olduğunu görüyorum. High hopes, shine on you crazy Diamond, wish you where here, sheeps, marooned diye uzar gider liste. Lakin hiç biri ama hiç biri comfortably numb kadar derinden dokunmadı bana. Velhasıl kelam benim için en güzel şarkıdır işte kendisi.