nazım hikmet'in sağlığında yayımlamadığı eski biçimli ilk şiirlerinden biridir,
yanıyor! yanıyor! müthiş terrakeler
çekiyor aguşuna o adüvv-i beşer
valdeler haneler yetimler
semâya kalkmış istimdat eden eller
valdesiz pedersiz kalmış masumlar
gaipten halikten medet bekler
bir zaman pür-gurur gezen zenginler
şimdi hakir
bakıyor bu nâr-ı cehenneme gözler dalıyor
ağır ağır
her yerde âh ü enin
her yerde iftirak
talilerine isyan ediyor
bütün bu halk.