her gece yatağın yere yakın başucunda
büyülü bir şey görüyordu sanki
deniz dibi oynak akışkan
eski bir kadının anısını çağrıştırıyor
sonra görkemli çarşıları anımsatıyor
yaşlı bir kadın elinden çıkmış
tığ işi bir yatak örtüsünü yüzyıllık
parlak ışıldayan bir duvar
önce lambanın ışıması sandı
ama değildi
yanında yatan oydu bunu yaratan
bilir misiniz aşk şiiri yazmaktan utanıyoruz artık
ne kadar ayıp değil mi
ama lambanın duvara öyle yansıması
ne güzeldi
aşkmış gibi