Toplum içinde savunamayacakları şeylerin peşinde koşarlar. Şey diyorum, zira savundukları bir ideoloji yok. Bugün beş dakikalığına dinlenmek için bir parkta oturdum. Yanımdaki bankta iki kişi ufaktan siyasete konuyu getirmiş olacaklar ki şöyle bir etraflarını kolaçan ettiler, acaba kimse onları dinliyor mu diye. Sonra beni fark ettiklerinde ise birisi diğerine, bu lafa karışır mı dedi ve diğeri de karışmaz gibisinden bir şeyler geveleyip, o köprü senin, şu mihrak benim deyip başladılar ayine. Böyle gizli kapaklı yapma gereği duydukları bir muhabbete ayinden başka bir şey diyemem zira. Adam fikirlerini ! (Şeylerini) başkalarıyla paylaşsa, biliyor ki itirazla karşı karşıya kalacak ve kendini savunamayacağı için tatmin olamayacak. Bu tatminden uzak kalmamak için yandaki bankta oturan kişiyi tartip ona göre başlıyorsa kişi konuşmaya gerçekten orada bir problem var. Anormal bir durum.
