bu başlık kişiye özel bir başlıktır
-
batan ve doğan güneşin hakkını veremiyormuş gibi hissediyorum birkaç haftadır. günü bitirmek için yaşıyorum sanki, bu histen kurtulmam gerekiyor. kafamda bir şeyler var, onları realitem hâline getirebilmeyi bir becerebilsem...
kendimce bir şeylerin içindeyim, ama yalnızım sanırım burada. pek dert etmiyorum bunu. birtakım şeyleri kanıksamaya başlamak daha kolay geliyor zaten.
üşengeçlik kanıma işlemiş durumda. ayağa kalkamıyor, sırtımı sürekli bir şeylere dayama ihtiyacı duyuyorum. bir yerlere gitmek istiyorum. gitmeli miyim?
bugün iyi bir gün sayılmaz.