kusursuz bir şaheserdir. duygu yoğunluğu bu kadar üst seviyede olup, onu dinleyicisine bu denli eksiksiz aktarabilen bir şarkı daha varsa henüz dinlemedim. tam da ismi gibi başladığı andan itibaren yavaş yavaş karanlığa solan, karanlığa solduran bir şarkı.
en baştaki akustik kısım karanlığa doğru giden bir yolun başlangıcı. üzerine yazılan solo vazgeçmişliğin notalara dökülmüş hali. sözleri ise ayrı bir başlıkta incelenmesi gereken bir konu. bir duygu, kelimeler aracılığıyla ancak bu kadar eksiksiz aktarılabilir. sözlerin ardından duyduğumuz kısım ise artık geri dönüş olmadığının bir sembolü. akabinde tekrar herkesin aklına kazınmış muazzam ritim üzerine yazılmış sözler ve gittikçe yoğunlaşan duygular... artık karanlığa yolculuk kesin olarak başladı. bu yolculukta söylenecek son sözleri james hetfield söyledi ve son ışık demetinin de varlığı sonlandı. her şey biterken, hayat boyunca söylenmemiş sözler de o muhteşem gitar solosunun içerisinde kendine yer buldu ve yolculuk tamamlandı.
metallica'nın en güzel şarkısı hangisi diye sorsanız one derim fakat metallica'nın en sevdiğin şarkısı hangisi diye sorarsanız cevabım fade to black olur.
gördüklerim arasındaki en iyi performansı da şu videoda kendisini gösterir.
