toprak sarı,
toprak çorak
bir yanda yüzüne
çil düşmüş gibi çapar
bir yanda kurumuş, çatlak
bir yanda doksan yaşında
ihtiyar
yüzü gibi hüzünlü, içli
bir yanda anasını gören çocuk gibi
çiçekli, sevinçli
bir yanda susuz
bir yanda sudan bizar
bir yanda savrulur kumu,
yanar
bir yanda örter üstünü kar,
toprak hem ekmek verir bize
hem su
hem son menzilimizde yer verir
nesiller boyu işler yüreğimize
onu kaybetmek korkusu