uzun süre gerginlik yaşayıp otokontrolümü sağlamak için sarf ettiğim gücümün sonuna doğru, saçma bir etkenle temas etmem neticesinde gülme krizine tutulmam şeklinde ortaya çıkan zihinsel kırılma, geçici akıl hastalığı.
şurada demiştim çok daha rezil öykülerim var diye: Miyop/#233259 bu onlardan biri.
ayrıca baştan kabul ediyorum, ben çok korkunç bir insanım. zaten sanıyorum 2 yıldır bu konuda -haklı olarak- küfür yiyorum, o yüzden rica ederim, çok vurmayın.
anlatacağım olay 2 yıl önce yaşandı. olay günü, fiziksel ve mental olarak çok yorucu bir gün geçirmiş, bin türlü şanssızlık yaşamıştım. her işim ters gitmiş, yağmurda kalıp sudan çıkmış balığa dönmüş, perperişan halde neredeyse tamamen çökmüştüm. nihayet sıcak bir mekanda kahve içme aşamasına ulaşmış, gevşemeye hazırlanırken, çok da hazzetmediğim bir eski arkadaşla karşılaştım. yanında karısı da vardı. gelip oturdular masama, tanıştırdı karısıyla. kadının adı kıyafetmiş. o an bende kayış koptu, yorgunluk ve günün gerginliği yay gibi attı, durduramadım. çok utanıyorum sözlük, yüzüne yüzüne güldüm kadının. kendimi tutmaya çalıştıkça daha çok güldüm. irademin her zerresini kullandım, yok, olmadı bir türlü. kikirdemeyle başlayıp "taam taam geçti" hareketi yapıp üç saniye sakinleşip kahkaha patlatmalı döngüden beş kere geçtim. "hadi kalk gidelim" dedi arkadaş kıyafet'e, "allah belanı versin" bakışı atarak çıkıp gittiler mekandan. işin tuhafı, arkadaşın adını da hatırlamıyorum, en son on yıl önce fakültede gördüğüm insan. kesin facebook'ta eklidir bu. gerçi şimdiye beni arkadaşlıktan çıkarmıştır herhalde. kendisinin adını hatırlamasam da karısının adını mümkün değil unutmam bir ömür. bu adam benim için artık "kıyafet'in kocası" asdgdsgfdh. allah belamı versin hakikaten, ne vardı o kadar gülecek. öf. hala gülüyorum.
bence yanımdan ayrıldıkları gibi isim değiştirmek üzere adliyenin yolunu tutmuşlardır. hayır anlamıyorum, hukuk fakültesinden mezun adamla evlenmişsin, neden hala bu isimle gezersin. ben kıyafet isimli bir adamla çıkmaya başlasam, babamla tanıştırmadan önce yeni isim alırım ona. yoksa babam benden beter güler, bak tamamen sevdiceğimin psikolojisini korumak için, bizim ailenin gülme refleksleri böyle bir ismi mümkün değil kaldırmaz. her gün adliyedeyiz canına yanayım çok mu zor? ne gerek vardı bütün bunlara.