çok severim. pizza dediğin aslen margarita'dır. yani mozarella peyniri, domates ve fesleğen üçlüsünün muhteşem buluşması.. mmmmm, nefis biraz tezat olacak ama diğer bir sevdiğim tür de karışık pizzadır. napiyim böyle seviyorum; ya en sadesi, ya da en karışığı. içinde mantarı, zeytini, sucuğu, salamı, mısırı, her bişeyi olacak.
mideniz kaldırırsa salçanın üzerine biraz da beyaz peynir. fırına, o da olmadı tavaya falan koyup ısıtmak lazım biraz, heleki kızardıysa kararında, orta halli bir pizzanız oldu bence. ortaya çıkışının bundan farklı olduğunu da sanmıyorum.
evde çok kolay bir şekilde hazırlanacak birkaç yöntemi var. birincisi eve pizza söylemek. ikincisi hazır pizza alıp evde pişirmek. üçüncüsü hamur olarak pratik kullanabileceğiniz bu tarif.
tarif şöyle: şimdi hamuru için iki şekilde önerim olacak; ilk önerim şu: yakınınızdaki bir fırından hamur alabilirsiniz evde yoğurup beklemek ve zaman kaybetmek yerine. ama favorim inceliği ve tadı konusunda şu: ince lavaş ekmek kullanın.
hemen anlatıyorum; lavaş ekmeği tercihe göre 3 veya 4 tane alıyoruz her lavaşın arasına biraz peynir ekliyoruz bu tercihinize göre değişebilecek erimeye müsait bir peynir olsun hem daha lezzetli olacak hem de lavaşların birbirine yapışmasını sağlayacak. peyniri ortaya daha yoğun ve abartmadan koyun ki pişerken taşmasın kenarlara. üzerine çok pratik olarak biraz salça veya domates sosu ile nane, kekik ve/veya istediğiniz herhangi bir baharatı ekleyeceğiniz azıcık sulandıracağınız bir sos hazırlıyorsunuz. çok cıvık olursa o çıtırlık kayboluyor maalesef, bu yüzden sulandırma konusunu abartmayın. şimdi geldik malzemelere, klasik bir tarif için sosis, sucuk, mantar, biber vs. ne kullanacaksanız bu domates sosunu hazırlarken birazcık daha fazla hazırlayın ve artanını biraz daha sulandırıp bir tavaya alın içine bu malzemeleri ekleyip pişirin ama çok değil biraz yumuşamasını yani fırında çok daha hızlı pişmesini sağlayacak kadar. çünkü her şey pratik ama evde yapılabilir olsun diye^^ sonra fırınınızın pişirme durumuna göre sizin daha iyi bileceğiniz derece ve sürede pişirin fakat istediğiniz tüm malzemeleri ekledikten sonra en üste peynir eklemeyin hemen, önce bu malzemeler biraz pişsin sonra peynirinizi eklersiniz.
halen bir mekana gidip oturabilen birkaç milyon insan için dışarıdaki maliyetinin hesaplanması mümkün olmayan yerlere gelmiş olan hamur ürünü. 2 orta boy pizzayı, yanında içeceksiz, ekstra malzemesiz, ekstra sossuz falan 600-700 liraya yemeyelim lan artık. pizzaların lezzetinden geçtik, bari berbat kalitedeki malzemeler için cebimiz delinmesin bu kadar da.
bu ülkenin pizza anlayışı her zaman "anne pizzası" seviyesinde oldu. evde bin bir güçlükle yapılan pizzaların hem tadını hem de gözümüzü doyurmasını arıyoruz. ben böyleyim halâ. boyuttan biraz feragat ettim artık çünkü öyle 8-10-13 inch olarak giden geleneksel hesaplama bizde çalışmıyor uzun süredir. 20 santimlik pizzayı "jumbo boy" diye kakalamaya çalışamaz bana çünkü. boyutu geçtiysek, "bari malzemeyi iyi kullanın; zaten hamurun maliyetinin 100 katını falan benden aldın. üzerindeki zeytini en dandik konserveden alıp kendin bile tadına bakmadan zehir gibi pizzaya koyma; düzgün bi' peynir kullan ki müşterinin reflüsü ağzından taşmasın; salamını, sucuğunu, sosisini bi' zahmet bim'den alma, köşedeki kasapla anlaş, onunkini deneyek bi' de" diyorum.
siz halâ dominos'a, içinden çıktığı izmir'i hiçbir zaman önemsememiş pizza pizza'ya (terra'ndan öpüyorum seni) falan "domalıyorsanız", sizin ağız tadınız da pizza bilmiyor zaten. sizi de öpüyorum. benim yukarıda bahsettiğim butik pizzacılardı, ki bunlar yok olursa sizin "dominos kendini buldu be aga" falan diyen dillerinizden de öpmek gerekecek. o noktaya gelmeyelim, düzgün malzemeyi kullanarak makul pizzalar yapsınlar, bu iş huzur işinde çözülsün. lütfen!