Lullabies to paralyze albümüne aşık olduğum deli manyak grup. Henüz çok fazla giremedim ama creepy bir atmosferin rock müzikle harmanını dinlemek isteyen herkese kesinlikle öneririm.
Yıllar sonra müzik kültürüm gelişip rock müzik sevmeye başlayınca geçmişte denk geldiğim parçalara bakıyordum ve tabiki oyun soundtracklerine de bir yandan bakıyordum.
Bu gruba baktım sonra, zaten isimlerini duyup duruyordum ama içine girmemiştim henüz.
Hatırlıyorum 6, 7 sene önce hiç olmayacak bir albümleri ile era vulgaris ile girmeye çalışmıştım. Bu in my head parçasının içinde olduğu lullabies to paralyze da sarmamıştı beni o dönem ya da kulağımla değil de götümle dinlemiştim adamları.
Zaman geçti, bu geçen yaz sanırsam normalde radiohead albümlerine çektiği reaction videoları ile bildiğim eleman bunların albümlerine de reaction yapmış sanırsam.
Bir bakayım dedim gece yarısı uyumamak isteyen ben olarak. Lullabies to paralyze albümü gece atmosferiyle öyle bir gitti ki. Gece heyecan yapıp "Lan yıllardır adamlar tam benim olmasını arzu ettiğim stilde şarkılar yapmışlar! " diye düşünürken çıldırıyordum.
Creepy şarkılara bayılan birisi olarak, rock müzikte ve farklı türlerde niye olmadığını sorguluyordum. Qotsa öyle bir harmanlamış ki burada o müziği tam benim istediğim gibi. Ne böyle korku filmi ostsi gibi ne horror punk denilen ya da shock rock türlerindeki gibi aşırıya kaçan Halloween stili parçalar değil.
Yeri geldim mi creepy yeri geldim mi karanlık ve gaz hepsi. Tabi ben oradan gazı aldım. En meşhur albümleri olan dave grohl falan da içeren songs for the deaf albümünün reaction videosuna bakıp duruyordum önbilgi edinmek adına.
Niyeyse aradığım şey o albümde yoktu ve anlayamadım ilk birkaç dinlemede, sevemedim de. Bir gün sadece first it giveth aklıma takıldı durdu. Özellikle şu akustik gitarlı yeri şarkının.
Oradan bir gaz daha alıp dinledim tabi albümü. Bu sırada no one knowsu falan zaten biliyordum ve seviyordum. Bu sefer hidden track olan eski albümlerde meşhur mosquito song dilime takılmasın mı? Diyorum "Ulen ne güzel bir şey yav bu şarkı? "
Sonrasında başka reaction videolarına da bakıp sırayla gittim sevdiklerimi buldum içlerinden.
En son işte bu son çıkan albümleri kafama takıldı ve yine anlamadan sevmeden dinlemeye başladım ama sevmediğim halde bir daha dinlemek istiyordum. Bunun sebebi gerçekten bu heriflerin ilk dinlenişte sevilmeyecek işler yapması çoğunlukla.
Anlamak gerekiyor ve ben bunu uzun süre önce bırakmıştım prog grupları ile, çünkü yorulmuştum. O hissi özlediğimi farkettim qotsa ile. Yeniden bir şey keşfetmek, emek vermek...
Her neyse son albümleri in times new roman senenin en iyi işlerinden bence ki ben başkalarını ve seneyi zaten takip etmediğimden benim için en iyisi.
