Türk sinemasının temel taşlarından olan film. Akıllarda yer etmiş diyalogları, samimi, sıcacık senaryosuyla her izleyine muhakkak tebessüm ettirir.
emekle elde edilen her şeyin ağızda bıraktığı tat gibi aşkın da emek istediğini, alın terinin önemini, vurgulayan sahneleri ile içimizi ısıtır çiçek abbas, duygudan duyguya sürükler...
sanırım birçoğumuzun unutamadığı en güzel kahvedeki diyalog:
- Herrrrkeseee benden çayyy, Şakire yok. - Ne demek şakir? - Adını mı değiştirdin? Ne diyeyim Mahmut mu?
